منــ بیکار کــه صَد بار بمیرمـ هَر روز !
بالشمـ سنگـ ، دلمـ تنگـ ، و تَنـمـ بستر سوز!
کُتـِ مَنـ در گروے عید گُذشته استـ هنوز!
به منـ آخر چــه ، کــِ نوروز سعید استـ امروز!؟
کهنه روزمـ چــِ بَد آخر ، کــِ چــِ باشد نوروز؟!« هفتـ سینـ » منـ اگر بودے و میدیدے چیستـ؟!
سینه اے کُشته دلـ
سوز اشکی گُلرنگـ
سرفه هاے تبـ
سرما و سرے
بر سر سنگـ!
آخر ای هموطنانـ!
سالتانـ باد بــه صَد سالــ فرحـ بخشـ ، قرینـ!
« هفتـ سینـ » کی بــِ جهانــ دیده ، کسی بهتر از اینـ!؟
