I

اَشکـ مے ریـزَمـ ، آخَریـــنـ قطره هاے  اَشکَمـ رآ ، بے آنکـــِ براے  چـــِ ، براے  کـــِ

اے عزیـــزمـ ــ!

شآیــد کـــِ الانـــ در خاکــ باشَمـ ،شایــَد در دلــِ کولاکــ باشَمـ . . .

ســردے  زمستــانمـ را ، مثلــ تابستانے  کـــِ گُذشتـ بے  دستــهـــایَتـ ، بـــِ اشکـ هآیمـ

؛ آخرینـ قطــره ے  اشکمـ

کـــِ کَفَنـ آنـ را تنها عکسے کــِ بَرایمـ مــانده اَستـ ، در چهره ے سفید و روشَنتـ مدفونـ مے کُنمـ . .



+  ۲۵ / ۷ /۹۰ - ساعتـ ۱۰:۳۵ بامداد >> نوشتــِ شُد

+ نمے دانمـ ، الانـ کـــِ اینـ پُستـ ثَبتـ شُد ، بـــِ چی فکر میکنمـ ، جُز تــُ ! ولی هوا میدانمـ سرد استـ. . .

+  یکـ لَحظــِ دلمـ براے  خُ دَمـ سوختـ . . . !